Międzynarodowy program ISKRA Odporności może być prowadzony w szkole, w poradni p.p., świetlicy przez nauczyciela, wychowawcę, pedagoga lub psychologa na podstawie ukończonego szkolenia, szczegółowych scenariuszy zajęć i materiałów dodatkowych.
Realizowane jest 11 spotkań (po 45 min. każde), zazwyczaj raz w tygodniu w trakcie jednego roku szkolnego. Uczniowie korzystają z tzw. Workbooków – zeszytów ćwiczeń, z kartami pracy na każde spotkanie, do wykonywania w trakcie zajęć albo w domu. Zajęcia są prowadzone aktywizującymi metodami warsztatowymi. Uczniowie siedząc w kręgu wykonują zadania wzmacniające odporność, uważność, umiejętności analizy trudnych sytuacji za pomocą modelu ISKRA oraz kwestionowania niekonstruktywnych przekonań. Na każdym spotkaniu po ćwiczeniach wprowadzających (ćwiczenia uważności lub ćwiczenia na „siłowni odporności”) następuje prezentacja nowych treści oraz wykonywane są zadania z całą grupą, w mniejszych zespołach lub indywidualnie. Na zakończenie zajęć proponowane są zadania do wykonania w domu, których celem jest utrwalenie lub pogłębienie nabywanych umiejętności.
Realizacja programu z uczniami jest procesem, w którym każde kolejne zagadnienie jest poszerzeniem i rozwinięciem nabytej wiedzy i umiejętności. Dlatego ważne jest aby program był przeprowadzony w całości, po kolei, w bezpiecznej i przyjaznej atmosferze. Uczniowie tworzą i rozbudowują w ciągu całego programu tzw. Portfolio Odporności – spisane swoje mocne strony i zasoby w czterech obszarach. Te obszary nazwane w programie „mięśniami odporności” Edith Grotberg10 opisała jako źródła prężności.
Uczniowie poznają oparty na technikach terapii poznawczo – behawioralnej proces ISKRA. Jest to analiza trudnej sytuacji w rozbiciu na pięć następujących elementów: I – incydent, wydarzenie; S– spostrzeżenia, myśli, jakie się pojawiają; K– konsekwencje, odczuwane emocje; R– reakcja, zachowanie, działania, A– Adaptacja, nauka na przyszłość. W tym procesie uczniowie dowiadują się jak spostrzeganie i interpretacja sytuacji może zmieniać uczucia i działanie. W ten sposób kształtują się nasze przekonania na temat siebie i innych. Typowe, schematyczne sposoby spostrzegania sytuacji są w tym programie reprezentowane przez „papugi spostrzeżeń”, które mogą być pesymistyczne (np. Obwiniacz, Przegrywacz) lub optymistyczne (np. Entuzjasta, Optymista).
Celem programu jest budowanie odporności psychicznej i pozytywnej adaptacji poprzez kwestionowanie nieprzydatnych podpowiedzi papug i poszukiwanie konstruktywnych sposobów interpretacji sytuacji.
Umiejętność rozpoznawania, nazywania emocji oraz kontrolowania, radzenia sobie z trudnymi emocjami – jest jedną z podstawowych składowych odporności psychicznej. Uczestnicy poznają i ćwiczą umiejętności komunikacji, radzenia sobie z trudnymi emocjami i rozwiązywania problemów. W tym celu zapoznają się z trzema stylami komunikowania się (bierny, agresywny, asertywny) i ćwiczą sposoby porozumiewania się z innymi poprzez tzw. „trzy kroki do asertywności” – składające się z: komunikatu „ja”, określenia uczuć i sformułowania propozycji rozwiązania korzystnego dla obydwu stron (tzw. win-win).