Ewaluacja formatywna służy do wyboru tych działań lub rozwiązań (metody i techniki), które oceniane jako najwłaściwsze prowadzą do osiągnięcia najlepszych i najkorzystniejszych w danych warunkach wyników.
Zbierane informacje odpowiadają na pytanie: „Czy” i „Na ile” przyjęte rozwiązania (techniki odziaływania) przyczyniają się do realizacji celów programu (ogólnego i szczegółowych)
Opis ewaluacji formatywnej powinien zawierać:
- charakterystykę osób badanych,
- metody zbierania danych,
- wykorzystane narzędzia (np. autorzy i nazwa zastosowanej ankiety),
- sposób analizy danych (analiza jakościowa, analiza ilościowa – zastosowana statystyka),
- zagadnienia/obszary jakich dotyczyła ewaluacja,
- typ ewaluacji (zewnętrzna/ wewnętrzna),
- informacje dotyczące sposobu przestrzegania zasad etyki prowadzenia badań (wyrażenie zgody na udział w badaniu, poufność zebranych danych, informowanie osób badanych o celach badania, zagwarantowanie w każdym momencie możliwości wycofania się z badań i/lub rezygnacji z udziału w programie).
Wyniki ewaluacji formatywnej służą opracowaniu końcowej wersji programu, którego skuteczność powinna być badana w trakcie ewaluacji wyników. Krótki opis wyników powinien zawierać: propozycje modyfikacji programu i/lub określenie standardów realizacji programu, które powinny być spełnione by zapewnić wysoką jakość realizacji przy wdrażaniu programu.
Źródło:
Sochocki M., J., Formułowanie wskaźników, dobór działań oraz ewaluacja programów profilaktycznych i promocji zdrowia psychicznego. (w:) Przewodnik metodyczny po programach promocji zdrowia psychicznego i profilaktyki. Fundacja ETOH, Warszawa 2010, s. 45-72