Ewaluacja wyników jest oceną bezpośrednich lub odroczonych wyników programu, albo zarówno jednych jak i drugich.
Zbierane informacje odpowiadają na pytania: „Jakie zmiany zaszły w uczestnikach programu czy warunkach, na jakie oddziaływano” i „Na ile udało się w wyniku realizacji programu osiągnąć zamierzone cele lub pośrednie etapy docelowych zmian.”
Wskaźniki służące do oceny skuteczności programu powinny mierzyć stopień realizacji zakładanych celów programu: ogólnego i szczegółowych. Jeżeli do danego celu nie można dobrać odpowiedniego wskaźnika/wskaźników to znaczy, że cel został źle sformułowany i nie spełnia kryteriów SMART
Opis ewaluacji wyników powinien zawierać informacje na temat:
- schematu badawczego – schemat ewaluacji pozwala odpowiedzieć na pytanie: „ Z czym porównać?” aby wiedzieć, czy program spowodował zakładane zmiany i/lub jakieś inne?”,
- sposobu doboru osób do grup i ich liczebności (do grupy eksperymentalnej, którą tworzą uczestnicy programu i grupy porównawczej, w skład której wchodzą osoby, nie biorące udziały w programie, ale dobrane jednak tak, by pod każdym istotnym względem grupa ta była jak najbardziej podobna do grupy eksperymentalnej,
- cech badanej populacji – wiek, płeć, charakterystyka uwzględniająca cechy istotne z perspektywy analizowanych wskaźników,
- narzędzi i procedur zbierania oraz analizy danych – preferowane są narzędzia standardowe. Narzędzia „autorskie” powinny być skonstruowane w sposób poprawny pod względem metodologicznym.
Wyniki przeprowadzonej ewaluacji wyników służą do udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące skuteczności programu. Powinny one odnosić się do wskaźników (ich wzrostu lub spadku), które zostały wybrane do pomiaru stopnia realizacji celu ogólnego i celów szczegółowych. Podane informacje powinny dostarczać wiedzy na temat zmian, jakie u uczestników nastąpiły w wyniku realizacji programu.
Źródło:
Hawkins, J.D, Nederhood B. , Podręcznik ewaluacji programów profilaktycznych. Instytut Psychiatrii i Neurologii, Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Pracownia Wydawnicza. , Warszawa-Olsztyn 1994, s. 30
Ostaszewski K., Skuteczność profilaktyki używania substancji psychoaktywnych, Warszawa 2003, str. 136-137.